دستهای کوچک و چشمهای

دیشب شب  خیلی سختی بود.من و پسر خیلی گریه کردیم.هنوز اشکام میان و دلم پر از غمه.و بدتر از این حال اینه که نمی تونم به هیشکی بگم نه به خواهرم نه به مشاور نه  هیچ کس دیگه.

ولی دیروز اینجا خیلی قشنگ بود.یه بارون سیل آسا میومد.انقدر شدید که صدای خوردن قطرات بارون به آجرهای خونه می شنیدیم.بعد همه ی این خاکهای رسی دریا چه شدن.شب که بیرون رفتم عکس خونه ها و چراغهاشون توی آب افتاده بود و منظره زیبایی شده بود.