چند وقته دوباره جدی شدم تا موهامو از ته با ماشین بزنم.
به یه نفر که برای اصلاح ابرو یه بار اومده بود خونمون گفتم که امروز و فردا کرد و نیومد.دیگه صبرم لبریز شد زنگ زدم نزدیک ترین آرایشگاه خونه ؛گفت ماشین نمی کنین و نداریم.
از جلوی هر آرایشگاه مردونه ای که رد می شم می گم کاش می شد یه دقیقه می رفتم می نشستم و خلاص
یعنی اگه از این آقایونی که میان خونه خانوما رو آرایش می کنن می شناختم تا الان بهش زنگ زده بودم و کچل کرده بودم.
خودمم ماشین اصلاح ندارم که مثل دفعه ی پیش دست به کار شم.
این فکر هم دست از سرم بر نمی داره.
درباره این سایت