اون ور آب

به وسوسه یک نفر اشتباه کردم و وقتم رو حیف کردم و پنج شش قسمت از بفرمایید شام ونکوور رو دیدم.روحم کسل شد.واقعا تاسف آور بود.اصلا کلا همچین برنامه ای با فرهنگ قشنگ ما همخونی نداره.اینکه آدم از غذای میزبان ایراد بگیره یا خیلی رفتارهای تصنعی دیگه خیلی غم انگیزه.البته هدف شرکت کننده ها ۱۰۰۰ دلاره آخرشه و خوب این پول .

این دو ساعتی که دو قسمت پشت هم دیدم خیلی کسلم کرده.از اول هم می دونستم نتیجه ی دیدن چنین برنامه ی سطحی و مزخرفی همینه.

بلند شدم به گلها آب دادم.به ماهی ها غذا دادم و به خودم قول دادم دیگه اینطوری وقتم رو دور نریزم.

بعدا نوشت:

صادقانه بگم به خودم قول دادم آرزو هست.امیدوارم کلمه ی بهتریه یا تلاش می کنم.